بررسی فعالیت‌های نوزمین‌ساختی منطقه شهرضا با استفاده از تکنیک‌های Geoinformatics

نویسندگان

1 دانشیاریار تکتونیک، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، پردیس دانشگاه گلستان، گرگان، ایران،

2 دانشیار تکتونیک، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان ، اصفهان،

3 کارشناس ارشد، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، پردیس دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

چکیده

چکیده
منطقه شهرضا در بخش مرکزی زون ساختاری سنندج– سیرجان به عنوان مورد مطالعاتی انتخاب گردید تا صحت فعال بودن این زون ساختاری از طریق شناسایی ساختارها، اثرات نوزمین­ساختی عملکرد گسل­های فعال منطقه و تعیین وضعیت کانون­های زلزله­های رخ­داده، در این منطقه مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش، از تکنیکهای زمین­اطلاعاتی[1]  نظیر سنجش از دور، GIS و بررسی­های صحرایی استفاده گردید. نتایج حاصل از این تکنیک­ها نشان می­دهد که گسل­های اصلی منطقه که چهار چوب ساختاری منطقه را رقم زده­اند؛ شامل گسل شهرضا (با مکانیسم امتداد لغز راست­بر) و گسل نصرآباد (با مکانیسم امتدادلغز چپ­بر) می­باشند. اثرات حرکات نوزمین­ساختی مربوط به فعالیت­های عهد حاضر این گسل­ها در قالب: بریده شدن آبرفت­های عهد حاضر، اثر بر روی رژیم رسوبگذاری رودخانه­ها، ایجاد گسلش در پادگانه­های آبرفتی عهد حاضر و ایجاد دگرریختی در رسوبات، قابل مشاهده می­باشد. همچنین در محل برخورد این دو گسل، تعداد زیادی کانون زلزله به وقوع پیوسته است.



[1] - Geo-informatics Techniques

- آقا نباتی، س، ع.، 1383. زمین شناسی ایران، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، 586 ص.
- بهرامی، م.، 1392. مطالعات لرزه­زمین­ساخت ناحیه شهرضا، رساله کارشناسی ارشد، گرایش تکتونیک، دانشگاه گلستان، 131 ص.
- صفایی، ه.، 1383 گزارش نهایی طرح پژوهشی شناسایی و بررسی توان لرزه­ای گسل­های اطراف اصفهان، معاونت شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان، 112 ص­.
- ندیمی، ع.، احمدی، س.، ظهوری، ف.، گلباغ، م.، 1389. ساختار گل مانند معکوس درمنطقه رامشه (شمال شرق کوهزاد زاگرس)، فصلنامه زمین شناسی کاربردی، شماره 3: 224-217.
- پایگاه لرزه­نگاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، اطلاعات زلزله­های منطقه مورد بررسی http://irsc.ut.ac.ir
- پژوهشکده بین­المللی زلزله­شناسی و مهندسی زلزله، اطلاعات زلزله­های منطقه مورد بررسی  (IIEES)  www.iiees.ac.ir