با توجه به نقش قطعهبندی گسل در کنترل دگرشکلی، تعیین قطعات اصلی گسل مکران (در محل فرورانش) براساس گسلهای انتقالی برای شناخت هر چه بیشتر میزان خطر احتمالی زمینلرزه و دریالرزه ناشی از آن ضروری است. از اینرو در این مطالعه گسلهای انتقالی پهنه فرورانش مکران شناسایی و به دنبال آن قطعهبندی گسل مکران انجام گردید. گسل مکران واقع در دریای عمان از 6 قطعه اصلی تشکیل شده است. اکثر این قطعات توسط گسلهای انتقالی با روند NW-SE (مانند گسل سونه) از یکدیگر جدا شدهاند. این گسلهای انتقالی، از جمله عوامل جابهجایی منشورهای برافزایشی هستند. با توجه به تاثیر شیب فرورانش در برآورد خطر لرزهخیزی و دریالرزه یک پهنه فرورانش، ما چهار مقطع عرضی عمود بر پهنه فرورانش در طول جغرافیایی °58، °60، °63 و °66 بر روی پهنه ساختاری مکران پیشنهاد دادیم. بررسی این مقاطع نشان میدهد که در محل فرورانش، صفحه فرورونده شیب چندانی ندارد. اما میزان شیب در عرضهای جغرافیایی یکسان، متفاوت میباشد. در این مطالعه، میزان شیب صفحه فرورونده در نقاط مختلف با فاصله گرفتن از محل فرورانش بر روی مقاطع عرضی مشخص گردیده است.