بررسی الگوی شکستگی ها در نزدیکی پهنه برخوردی زاگرس: مطالعات سنجش از دور، ساختاری و ارتباط با کانه زایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان

2 گروه زمین شناسی، دانشگاه اصفهان، خیابان هزار جریب، ایران

چکیده

منطقه سورمق در حاشیه شمال شرقی کمربند کوهزایی زاگرس که به عنوان منطقه مورد پژوهش انتخاب گردیده، شامل گسترش قابل توجهی از شکستگی‌ها و معادن مهم می‌باشد که به نظر می‌رسد ارتباطی بین آنها وجود دارد. منطقه سورمق از نظر ساختاری در بخش مرکزی پهنه سنندج–سیرجان و در فاصله نزدیکی با راندگی اصلی زاگرس واقع شده است. استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور، از جمله 1-ترکیب‌های رنگی کاذب مختلف به منظور بارزسازی خطواره‌ها و شناسایی الگوی گسل‌ها و 2-ترکیب‌های رنگی کاذب به همراه نسبت‌گیری‌های باندی در کنار آنالیز مؤلفه‌های اصلی به منظور مشخص‌سازی پهنه‌های دگرسانی برای شناسایی کانسار منگنز، اطلاعات ارزشمندی در مورد ارتباط بین پهنه‌های دگرسانی و الگوی گسل‌ها ارائه کرد. بررسی الگوی گسل‌ها با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و همچنین کنترل آن‌ها در مطالعات میدانی، چهار جهت کلی شامل NW-SE، NE-SW، N-S و E-W را نشان داد. نقشه تراکم گسل‌ها و گره‌های ساختاری برای شناسایی کانی‌زائی تهیه شد. براساس آنالیز فرای گره‌های ساختاری، سمت همگرایی به طور میانگین با راستای NE-SW (220-040) بدست آمد. تطبیق الگوی تراکم گسل، کانی‌زائی و نواحی دگرسانی با یکدیگر به شناسایی مناطق با عیار کانی‌‌زائی کمک کرد. در نقاطی که گسل‌های کششی با سایر گسل‌ها به ویژه گسل‌های پی‌سنگی طولی تلاقی دارند، مکان‌های مناسبتری برای کانی‌زائی و جایگزینی کانی‌ها تشکیل شده است. اندیس‌های معدنی با تراکم و غنای بالا بیشتر در نواحی خرد شده گسلی و در ارتباط با گسل آباده و سورمق و تلاقی با گسل شمالی-جنوبی گشار متمرکز هستند و با کاهش فراوانی گسل‌ها از میزان اندیس‌های معدنی کاسته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار