تأثیر گسل‌های امتدادلغز بر تله‌های هیدروکربوری ناحیه فارس: مطالعه موردی گسل هندورابی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

2 گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

3 گروه علوم زمین ، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران

4 گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

ناحیه فارس از کمربند چین‌خورده- رانده زاگرس به جهت جای دادن ذخایر عظیم گازی در رسوبات کربناته پرمو- تریاس از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشند، لذا بررسی تأثیر احتمالی گسل هندورابی بر گسترش تله‌های هیدروکربوری در ناحیه فارس داخلی جهت پیشبرد اهداف اکتشافی مواد هیدروکربوری حائز اهمیت می‌باشد. منطقه مورد مطالعه در ناحیه فارس داخلی کمربند چین‌خورده رانده زاگرس واقع می باشد. با توجه به اهمیت تغییرات و تحولات سیستم هیدروکربوری در اکتشاف منابع هیدروکربوری، در این پژوهش نقشه‌های هم ضخامت بر اساس داده‌های چاه های حفاری منطقه و با استفاده از نرم‌افزار Arc GIS تهیه و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته شده است. شناخت دقیق عملکرد گسل‌های پی سنگی اصلی با نقش کنترل کننده کف حوضه‌های رسوبی به همراه تحولات رخ داده، می‌تواند ماهیت یک سیستم هیدروکربوری و تله‌های هیدروکربوری ایجاد شده را دست خوش تغییر و تحول قرار دهد. به طور کلی با توجه به بالاآمدگی و فرونشست های ایجاد شده در طرفین گسل هندورابی همزمان با رسوبگذاری برخی سازندها مانند دشتک که این فعالیت گسل مذکور سبب تغیرات ضخامت در طرفین گسل شده است، فعالیت این گسل به عنوان گسل کنترل کننده کف حوضه رسوبی در زمان رسوبگذاری سازندهای مانند دشتک، تایید می‌گردد. بر اساس نتایج به دست آمده به طور کلی، به سبب ضخامت کافی و مناسب و عمق قرارگیری مناسب افق مخزنی کنگان و سنگ پوش دشتک، به طور کلی محدوده جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه، دربردارنده تله‌های هیدروکربوری ساختاری مناسبی جهت اکتشاف معرفی می‌گردند.

کلیدواژه‌ها