رخدادهای دگرشکلی در کمپلکس‌های دگرگونی بلورد، جنوب شرق پهنه سنندج- سیرجان

نویسندگان

1 کارشناس ارشد پترولوژی دانشگاه سیستان

2 استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه سیستان

چکیده

چکیده
درحاشیه­ی شمال شرقی بخش جنوبی پهنه­ی سنندج سیرجان، در شمال شرقی شهرستان سیرجان، دو مجموعه از سنگ­های دگرگونی احتمالا متعلق به پی سنگ پهنه­ی یاد شده رخنمون دارند. ولی مجموعه دگرگونی زردکوه در شمال و دیگری مجموعه دگرگونی حسین­آبادسوچ است که در شرق بلورد ظاهرگشته­اند. این دو مجموعه که در رخساره های شیست سبز و آمفیبولیت، دگرگون شده اند با قرارگرفتن گسله در کنار واحدهای تکتونیکی با جنس و ساختار متفاوتی نظیر افیولیت ملانژبافت، مجموعهء سنگ­های آتشفشانی دهج-ساردوئیه ظاهرشده وبر روی نهشته های رسوبی جوان نئوژن رانده شده اند.مجموعه­های دگرگونی یاد شده بنظرتاریخچه دگر شکلی منطقه را بهتر از هر واحد دیگری در خود ضبط نموده­اند. مطالعات صحرایی همراه بابرداشت نمونه های جهت دار و مطالعه ریزساختاری آنها، احتمالا تاثیر چهار رخداد دگرشکلی در منطقه مذکور را نمایان می­سازد. دو حادثه دگر شکلی اولیه D1) و (D2به شکل بقایای چینه­ای موازی تا همشیب در مقیاس­های میکرو تامزوسکوپی ظاهرشده اند. از آنجایکه سنگ­های سازنده اینساختارها همگی دچار تبلور مجدد دگرگونی شده اند، بنابراین،این دو حادثه بایستی همزمان تا قبل از دگرگونی ژوراسیک و حتی قدیمی­تر بوقوع پیوسته باشند. یک حادثه دگرشکلی خمیری پس از دگرگونی (D3) با وسعت قابل ملاحظه­ای اغلب سنگهای دگرگونی و پارهای سنگهای غیر دگرگونی مجاور خود را متاثرساخته است. این حادثه میلونیتی ممکن است همزمان با وقوع تکتونیک کششی در منطقه و ماگماتیسم گسترده ائوسن به وقوع پیوسته باشد. نهایتایک حادثه ترافشارشی احتمالا متاثر از برخورد صفحه عربی به پهنه­ی سنندج-سیرجان با عوارض شکننده ای (D4) نظیر برشها و ریزگسلها را برجا گذاشته که همزمان با رانده شدن سنگهای دگرگونی بر روی نهشته های نئوژن می باشد.

کلیدواژه‌ها