بازه زمانی پرمین در محدوده بین بلوکهای ایران مرکزی و صفحه عربی با حادثه زمین‌ساختی همراه است که در طی آن کشش ناحیه‌ای حوضه اقیانوسی نئوتتیس را ایجاد نموده است. در این مطالعه اثرات این کشش ناحیه‌ای بصورت گسترش گسلهای نرمال و رسوبگذاری همزمان با آن به صورت محلی در کوههای آبگرم، شمال غرب ایران مرکزی گزارش شده است. در این محدوده بین واحدهای با سن کامبرین و پرمین یک نبود رسوبی بزرگ وجود دارد که دوره‌های زمانی اردوویسین، سیلورین، دونین و کربنیفر را شامل می‌شود این نبود چینه‌شناسی گسترده به ناپیوستگی قبل پرمین نسبت داده می‌شود. این ناپیوستگی در برخی مناطق به صورت همشیب و در مناطقی نیز به صورت زاویه‌دار دیده می‌شود. علاوه بر سامانه گسلهای راندگی و امتدادلغز سنوزوییک و جوانتر در این منطقه گسل‌هایی با روند عمده شمال غرب – جنوب شرق دیده می‌شوند که فقط در واحدهای پالئوزوئیک گسترش دارند و در واحدهای با سن تریاس یا جوانتر دیده نمی‌شوند، در برداشت‌های صحرایی مشاهده شد که این گسلها به صورت نرمال عمل کرده و باعث جابجایی واحدهای پرکامبرین و کامبرین در این ناحیه شده‌اند. همچنین واحدهای پرمین سازندهای درود و روته تغییرات ضخامتی به سمت این گسلهای نرمال نشان میدهند که نشان از رسوبگذاری همزمان یا پس از گسلش نرمال در منطقه است. با توجه به پوشیده شدن گسلها توسط رسوبات سازندهای الیکا (تریاس) و جوانتر و سازندهای دورود و روته (پرمین) به نظر فعالیت عمده آنها در رژیم کششی و دربازه زمانی کربنیفر – پرمین رخداده است.
)